ஜோதி அக்காளின் வீடு.. வெள்ளாமைக் காட்டிற்கு நடுவில் இருந்தது

. சாதாரண ஓட்டு வீடுதான். அதன் பக்கத்தில் எந்த வீடுகளும் இல்லை.
வீட்டின் வாசலில் லைட் எரிந்து கொண்டிருந்தது.

‘ஆடு மாடு இருக்காக்கா..?’ என ஜோதி அக்காளுக்குப் பின்னால் நடந்து கொண்டிருந்த நான் கேட்டேன்.
‘ஆமா சாமி.. ரெண்டு மாடு இருக்கு.. காலைல அவுத்து ஓட்டியுட்டுட்டு போனேன். தங்கமணி பள்ளிக்கொடம் உட்டு வந்து.. ஓட்டீட்டு வந்து கட்டி வெச்சிருவா..’ என்றாள்.
‘இப்ப அவங்க ரெண்டு பேரும்தான் வீட்ல இருக்காங்களா..?’

‘ஆமா சாமி.. அதெல்லாம் நானே இல்லேன்னாக்கூட அவங்க ரெண்டு பேரும் தனியாவே படுத்துக்குவாங்க..’
‘ ஓ.. ரொம்ப தைரியசாலிகதான்..’
‘வேற பயமெல்லாம் இங்க எதுவும் இல்ல சாமி..’

நாங்கள் வீட்டுக்கு பக்கத்தில் போக.. அவர்கள் நாய் எங்களை பார்த்து குரைத்துக் கொண்டு எழுந்து ஓடிவந்தது.
ஜோதி அக்கா.. அந்த நாயின் பெயர் சொல்லி அழைக்க.. அது வாலாட்டியபடி அவள் காலை வந்து சுற்றிவிட்டு.. புதியவனான என்னை சந்தேகமாகப் பார்த்து..
‘வவ்..!’ என்றது.
நான் கொஞ்சம் பயத்துடன் ஒதுங்கி நிற்க.. அது என் பக்கத்தில் வந்து என்னை முகர்ந்து பார்த்தது.

வீட்டுக்குள் இருந்து அவள் பையனும்.. பெண்ணும் வெளியில் வந்தார்கள்.
பையன்… ‘ஐ.. அம்மா வந்தாச்சு..!’ என்றான்.
அவன் பின்னால் வந்த பெண்.. என்னைப் பார்த்து..
‘பிரள் அண்ணாவும் வந்திருக்கு..’ என்றாள்.
நான் அவள் நலன் விசாரித்தேன். அவளும் என்னை விசாரித்தாள்.!
வீட்டுக்குள் அழைத்து என்னை உட்கார வைத்து… தண்ணீர் கொண்டு வந்து கொடுத்தாள் தங்கமணி.

‘அண்ணனுக்கு சோறு போட்டுக்குடு பாப்பா..’ என்றாள் ஜோதி அக்கா.
‘அயோ.. இல்லக்கா.. எனக்கு வேண்டாம்.. ஆத்தா அங்க செஞ்சி வெச்சிருக்கு..’ என நான் மறுக்க..
தங்கமணி அவள் அம்மாவிடம் சொன்னாள்.
”அம்மா.. நம்ம மாடு காட்ல பூந்துருச்சுனு.. ரெண்டையுடன் புடிச்சு கட்டி வெச்சுட்டாங்க..’
‘யாருடி..?’
‘கவுண்டரு..’
‘அட நாசமா போனவளே.. எந்த கவுண்டன்..?’
‘முத்துசாமி கவுண்டரு..! அவங்க காட்ல பூந்து.. சோள பயிர மேஞ்சிருச்சுனு மத்யாணமெ புடிச்சு கட்டி வெச்சுட்டாங்க.. நான் ஸ்கூல்ல இருந்து வந்து போனேன். என்னை கெட்ட வார்த்தைலயே திட்னாங்க.. ஆனா மாட்ட அவுத்தே உடல.. நீ போனாத்தான் அவுத்து உடுவாங்களாம்..’
தங்கமணி சொன்னதை கேட்டு தலையில் கை வைத்துக் கொண்டாள் ஜோதி அக்கா.
‘ஒரு நாள் ஊட்ல இல்லேன்னா.. இப்படி ஏதாவது ஒரு வம்பு நம்மள தேடி வந்து சேருது.. பாரு சாமி.. என்ற கொடுமைய..’
‘இப்ப என்னக்கா பண்றது..?’ கவலையுடன் நான் கேட்டேன்.
‘என்ன சாமி பண்றது..? என்னை கண்டா அந்த கவுண்டன் சுண்ணி வெறச்சவனாட்ட பேசுவான். இவங்கப்பனும் இல்ல..! செரி நீ இரு சாமி.. நான் போய் பேசி ஓட்டிட்டு வரேன்..’ என்றாள்.
‘நானும் வரட்டுமாக்கா..?’
‘நீ வேண்டாம் சாமி.. அந்த கவுண்டன் பேசறத காது குடுத்து கேக்க முடியாது.. அப்படி பச்சை பச்சையா பேசுவான்..! நீ பாப்பா கூட பேசிட்டிரு.. நான் தம்பிய கூட்டிட்டு போய்ட்டு வரேன்..! தங்கம் அண்ணனுக்கு காபியாவது வெச்சுகுடு..! நான் போய் ஓட்டீட்டு வரேன்.. ஒரு நாள் சடஞ்சு போய் உக்கார ஆசை இல்லே..! வாடா..!!’ என தன் மகனை அழைத்துக் கொண்டு போனாள் ஜோதி அக்கா..!

‘காபி வெக்கட்டுமாண்ணா..?’ எனக் கேட்ட தங்கமணியைப் பார்த்த.. என்னால் வியக்காமல் இருக்க முடியவில்லை.
இவளை நான் பார்த்து இரண்டு வருடங்களாகியிருந்தது. இப்போது பருவக் குமரியாகி கும்மென்றிருந்தாள்.
பழைய பாவாடையும்.. ஆண்கள் அணியும் ஒரு மேல் சட்டையும் போட்டிருந்தாள். சட்டை அவள் தம்பியுடையது போல் இருக்கிறது. மிகவும் டைட்டாக.. இருக்க.. அவள் மார்பு புடைப்பாகத் தெரிந்தது. !
‘காபி வேண்டாம்..!’
‘ஏன் அண்ணா.. கொஞ்சம் குடிங்க..?’
‘ இல்ல.. பரவால்ல விடு..! நீ எவ்ளோ.. வளந்துட்ட தங்கம்..?’ என்றேன்.
கண்ணங்கள் குழையச் சிரித்தாள்.
‘உங்கள பாத்து ரொம்ப நாள் ஆச்சுண்ணா.. ஆனா நீங்க இன்னும் அப்படியேதான் இருக்கீங்க..’
‘ரெண்டு வருசமிருக்குமா.. நாம பாத்து..?’
‘ஹ்ம்ம்.. நான் எய்த் படிக்கறப்ப உங்கள பாத்தது..! லாஸ்ட்டா எப்போ.. சுமதி அக்கா கல்யாணத்துல பாத்தமே..’ சொல்லும் போதே.. அவள் முகத்தில் வெட்கம் வந்து உட்கார்ந்து கொண்டது.
‘அட.. அதெல்லாம் நாபகம் இருக்கா..?’
‘ஹ்ம்ம்.. இல்லாம..? மறக்கற மாதிரியா நடந்துகிட்டிங்க அன்னிக்கு..? ஆனா நீங்க பயங்கரமான ஆளுண்ணா..!’
‘பெருசா என்னம்மா பண்ணிட்டேன் அப்படி..?’
‘ஆஹா.. ஒன்னுமே பண்ணல..? பேசலாம்னு என்னை தனியா கூட்டிட்டு போயீ.. கட்டிப்புடிச்சு.. கிஸ்ஸடிச்சு.. பெரிய வேலை பண்ணிட்டு.. ஒண்ணுமே பண்லயாமா..? ஆளப்பாரு..?’ என வெட்கத்துடன் சிரித்தாள்.
நானும் சிரித்தேன்.
‘ஏய்.. நானா உன்ன தணியா கூட்டிட்டு போனேன்.? நீயாதான வந்த..?’
‘ஹ்ம்ம்.. நானா ஒண்ணும் வல்ல.. கொஞ்சம் பேசலாம் வானு கூட்டிட்டு போய்ட்டு…..’
‘அதெல்லாம் ஒரு பெரிய மேட்டரா தங்கம்.? ஒரு கிஸ்ஸு தான..?’
‘ஹா.. அது பேரு ஒண்ணும் கிஸ்ஸு இல்ல..’
‘ ஏய் அப்றம் என்ன செஞ்சுட்டேன்..?’
‘வாயோட வாய வெச்சு.. உவ்வே.. அத இப்ப நெனச்சாலும் எனக்கு வாந்தி வர மாதிரி இருக்கும்..!’
‘ஓ.. அப்ப.. இப்பயும் அத நெனச்சு பாப்பியா..?’
‘ச்சீ.. இல்ல…’ சிரித்தாள்.
‘என்ன இல்ல..? அப்ப வேனா உனக்கு வந்தி வர மாதிரி இருந்துருக்கும்.. ஆனா இப்ப..?’
‘போண்ணா.. பேசாமா.. அத மறுபடி நாபகப்படுத்தாத..’ என்று சிணுங்கியபடி என் பக்கத்தில் வந்தாள்.
‘ஏன்.. நாபகப்படுத்தினா.. என்ன ஆகும்..?’
‘ம்ம்.. என்னென்னமோ ஆகும்..!’ என்றாள்.