சந்தியாலலித் வேலைக்கு கிளம்பியதும் புவனை உறங்கவைத்துவிட்டு அன்றைய சமையலை கவனிக்க ஆரம்பித்தாள். முன்தினம் இரவு அவளுக்கும் லலித்க்கும் ஒரு சிறிய வாக்குவாதம் அவள் பெரியப்பாமகள் தன்னுடைய ரெண்டாவது தேனிலவிற்கு சென்ற விஷயத்தை லலித்திடம் சொல்லிதானும் போகணும் என்றுதான்.

லலித் அவளிடம் எவ்வளவோ எடுத்து சொல்லிபார்த்தான் ஆனால் சந்தியா பிடிவாதமாக சென்றே ஆகவேண்டும் என்றாள்.

அதன்பிறகுதான் லலித் சரி நாளைக்கு லீவ் கேட்டுபார்க்கிறேன் என்ற சமாதானத்திற்குவந்தான்.
லலித் கால்செய்தது சந்தியாஉணவு முடித்துஹாலில் உட்கார்ந்து இருந்தபோதுதான் சந்தியா உனக்கு நல்ல மனசு அதுதான்லீவ் அட்வான்ஸ் ரெண்டுமே கிடைச்சு இருக்கு சந்தோஷமா என்றுகேட்கஅதற்குபதில் அவனுக்குமாலையில லலித்வந்ததும் அவனுக்கு கிடைத்த உபசரிப்பே அலாதி.

இரவு புவன் உறங்கியதும் சந்தியாலலித் மார்பில்சாய்ந்துகொண்டு லலித் எங்கேபோகபோகிறோம் நான்சாய்ஸ் தரட்டுமா என்றுகேட்கலலித் சந்தியா இதுநமக்குரெண்டாவதுதேனிலவு எனக்குஎன்னமோஅதைமறக்கமுடியாதஒன்றாகமாற்றயாருமேஅதிகம்போகாதஇடமாகபோகணும்னுதோணுது.
சந்தியாவுக்கும் அவன்சொன்னது பிடித்து இருந்தது. உடனேலலித்லேப்டாப்எடுத்துஅதில்கூகிள்மாப்ஸ்எடுத்துதேடஆரம்பிக்கலலித்இருப்பாவேறுவிதமாதேடலாம்என்றுஆபிஸ்ல்அவன்நண்பன்சொன்னயோசனையைமெல்லசந்தியாவிடம்எடுத்துசொன்னான். அவன்நண்பனின்யோசனைஇதுதான்லலித்போலவேரெண்டாவதுதேனிலவுபோகஇந்தியாவில்எத்தனையோஇவர்கள்ஒத்தவயதுகொண்டவர்கள்முடிவுசெய்துஇருப்பார்கள்அதில்உங்களுக்குபிடித்தவங்களைதேர்வுசெய்துபோஎன்று. லலித்சந்தியாவிடம்தயக்கத்துடனேசொல்லசந்தியாமுகம்மலர்ந்துரொம்பநல்லயோசனைலலித்நமக்கும்படுக்கைஅறையில்இல்லாதபோதுபேச்சுதுணைக்குஆள்கிடைக்கும்அப்படியேதேடுவோம்என்றுஇருவரும்சேர்ந்துதேடினர். தங்கள்வயதுஒப்பிடும்வகையில் 32 28 என்றவயதுகொண்டஜோடிகளைதேடமூன்றுமணிநேரம்தேடியபிறகுபுனேவில்இருந்துஒருஜோடிசாதகமாகபதில்கொடுத்தது.
லலித்என்னைபேசசொன்னார். நான்எனக்குஹிந்தியெல்லாம்தெரியாதுநீங்களேபேசுங்கஎன்றுசொல்லமறுபுறம்ஐயோநாங்களும்தமிழ்தான்நான்இங்கேபுனேவில்வேலைசெய்கிறேன்என்றுசொல்லஅதுவேஎங்களுக்குபெரியமனநிறைவைகொடுத்தது. ஒரேமொழிஎன்றால்ஊருக்குபோனாலும்பேசபழகசுலபம்நான்சந்தியாஎன்றுசொல்லமறுப்பக்கம்ஹலோசந்தியாநான்மகேஷ்என்வைப்பேருகல்பனாஎன்றுகாமிராவைஅவங்கபக்கம்திருப்பகல்பனாபார்க்கரொம்பஅழகாஇருந்தாங்கஅதுஎனக்குகொஞ்சம்பொறாமையாய்இருந்தது. ஓரகண்ணில்லலித்தைபார்த்தேன்எல்லாஆம்பளைகளைபோலலலித்தும்ஜொள்ளுவிடுவதில்குறைந்தவர்இல்லை.
ரெண்டாவதுநாள்பேசும்போதுநாங்கநால்வரும்சகஜமாபேசஆரம்பித்தோம். கல்பனாஎன்னைஅக்காஎன்றுஅழைத்ததைஉடனேமறுத்துஎன்னைசந்தியாஎன்றுபெயர்சொல்லியேஅழைக்கசொன்னேன். அன்றேநாங்கஎங்கேபோவதுஎன்பதுகுறித்துபேசமகேஷ்அவர்கள்ஊருக்குஅருகேஒருஅழகியமலைஸ்தலம்இருக்கிறதுபெயர்லோனாவாலாஎன்றுசொல்லலலித்உடனேதனக்குஅந்தஇடம்சம்மதம்என்றான். அடுத்தநாள்பேசும்போதுதேதிமுடிவுசெய்யப்பட்டுமகேஷ்ஹோட்டல்ஆகியவற்றைகவனித்துகொள்கிறேன்என்றான்.